Swami Chidananda

De laatste dagen vereerden wij de Goddelijke Moeder in haar drievoudig aspect van Doergaa, Lakshmie en Sarasvatie. We stoten hier op een eigenaardig en veelbetekenend feit dat heel wat kritiek uitlokte van westerlingen en verwesterde Indi'rs. Het is het feit dat we Doergaa vereren in een heel angstaanjagend aspect. Het verrast de westerse geest dat zelfs gecultiveerde en verfijnde hindoes ermee doorgaan God te vereren in een angstaanjagende vorm, zwart van kleur, met een uitgestoken, bloedrode tong en met in een van haar handen een afgehakt, van bloeddruipend hoofd en met in een andere hand een angstaanjagend zwaard. Velen begrijpen deze eredienst niet en denken dat hij een verouderd overblijfsel is van een heidens gebruik. Maar toch blijven we deze Moeder vereren. Is dit heidense gewelddadigheid? Is het een vorm van bijgeloof die de hindoe, ondanks cultuur, opvoeding en verlichting, niet kan afschudden? De vraag is waarom de hindoe nog altijd dit angstaanjagend aspect als Kaalie of Doergaa vereert als zou blijken dat het vrees opwekt in de mens? Bovendien is er het vreemde verschijnsel dat mensen er letterlijk in smelten van liefde. We moeten dieper graven en voorbij de vorm van de Moeder als Doergaa gaan om de betekenis te achterhalen van de verering van dit schijnbaar verschrikkelijk wezen.

Vernietiging gaat vooraf aan opbouw
Iets dat moet worden opgebouwd wordt altijd voorafgegaan door vernietiging. Voorafgaand opbreekwerk is onvermijdelijk. Als iets wordt geboren, als iets ontstaat, is er een overeenkomstige vernietiging van iets anders dat eraan voorafgaat, een pijn en een lijden ergens voor het nieuwe ding kan ontstaan.

Als op een akker levenschenkend graan moet worden gezaaid, scheurt de scherpe ploeg meedogenloos de grond open, zodat hij kan worden bewerkt en het zaad erop kan ontkiemen en een rijke oogst opleveren. Bovendien moet het zaad zelf vergaan om een plant te worden. Als een zaad een zaad wil blijven, kan er geen tarwe uit groeien. Dat vernietiging aan een geboorte voorafgaat is een feit in ieder aspect van het leven en ook op het spirituele vlak. Als een zoeker zich toelegt op het bereiken van een alles overstijgende staat van volheid, volmaaktheid, zaligheid, eeuwig leven en onverstoorbare vrede, licht en vreugde, ontdekt hij dat vele dingen hem binden en hem beletten de begeerde staat van spirituele gelukzaligheid te bereiken. Talloze elementen van zijn oude menselijke zelf, vele ongewenste factoren van de lagere aspecten van zijn menselijke aard, die door de Shakta (vereerders van de Goddelijke Moeder) paapapoeroesha (zondig wezen) of pashoe (dierlijk van aard) wordt genoemd, houden hem gebonden aan onwetendheid, duisternis, begoocheling en onaatmische neigingen (niet behorend tot het Zelf of Aatman).

Hij wordt geconfronteerd met de vraag hoe hard hij verlangt naar het spirituele leven. Wil hij echt de zaligheid van het spirituele bewustzijn? Is zijn begeerte naar Godbewustzijn oprecht en gemeend? Zo ja, wat is de prijs die hij ervoor wil betalen? Zijn antwoord bepaalt of hij al dan niet klaar is voor de eredienst van de Moeder. De Moeder moet in haar aspect van Paraavidyaa (hoogste kennis), Aatmagnyaana (Zelfkennis), Aparoksha Anoebhoeti (rechtstreekse verwerkelijking) of Sarasvatie (wijsheid verpersoonlijkt) worden benaderd in haar aspect als Mahaakaalie. Als een zoeker op een waarachtige en eerlijke manier deze hoogste vrede en zaligheid wil bereiken, moet hij vastbesloten zijn het voorafgaande opbreekproces te ondergaan, want dat is volstrekt noodzakelijk als hij wil opstijgen uit zijn oude persoonlijkheid naar het hemelse domein van spiritueel bewustzijn en zaligheid. Slechts als zijn oprechtheid hem klaar maakt om te sterven voor zijn lager zelf kan hij een vereerder van Kaalie, de Verschrikkelijke worden genoemd. Maar verschrikkelijk voor wie? Vernietigend voor wie? Haar zwaard en haar verschrikkelijke vorm zijn er om alles te vernietigen wat als een hindernis in de weg staat van de spirituele zaligheid.

Ze is verschrikkelijk voor al het lagere in ons, voor alles wat slecht en onzuiver, onspiritueel en dierlijk in ons is. Deze factoren in het individu vertegenwoordigen in de microkosmos krachten die aanwezig zijn in de oneindige schaal van het kosmisch bestaan. Ook hier ontdekt het individu dat hij deze vijanden niet kan bevechten en overwinnen door zijn eigen nietige inspanningen. Vandaar de noodzaak en de betekenis van verering van de Moeder. Ze aanroept het aspect van de goddelijke kracht dat in zijn eigen individueel geval dit proces van Pashoevadha (vernietiging van de dierlijke aard) tot een goed einde kan brengen. Hij richt zich dan ook tot de Moeder en spreekt haar liefdevol toe: "O Moeder, kom tot mij als de Verschrikkelijke, in uw angstaanjagend aspect, om in mij te vernietigen wat onspiritueel is, wat van het dier is, laag en onaatmisch (niet van het Zelf)." Hij verwelkomt de Verschrikkelijke opdat Ze hem zou verlossen van het negatieve en onzuivere in hem. De eerste drie dagen van de eredienst van de Goddelijke Moeder als Mahaakaalie of Doergaa is eigenlijk de vrijwillige uitnodiging van het vernietigend aspect van de Goddelijke Shakti (energie), zodat ze uit liefde en mededogen de Shadripoes in ons, ons ego•sme, onze onzuiverheid, onze gehechtheden kan vernietigen samen met de massa dingen die de lagere natuur van het individu vormen.

De verering van Kaalie is dan ook nogal moeilijk. Eén gedeelte van de zoeker verlangt naar verlossing en voelt dat hij zich moet bevrijden van het lagere aspect van zijn persoonlijkheid, maar er is ook de kracht van de begoocheling en gehechtheid in hem en dit aspect maakt het moeilijk zijn lagere zelf, zijn gehechtheden en verlangens met een vastbesloten geest volledig uit te schakelen. Enerzijds wil hij dat Moeder Kaalie komt om het vernietigingswerk te doen, maar anderzijds is hij gehecht aan zijn lagere zelf. Daardoor is zijn verering van Kaalie niet helemaal van harte. Kaalie echt vereren en met heel zijn wezen betekent dat er in het dagelijks leven vrijwillig wordt begonnen met het opbreekwerk of het vernietigingswerk. De echte vereerder van Kaalie of de Goddelijke Moeder is degene die zijn begoocheling en al zijn verlangens, zijn voorkeur en afkeer verbrijzelt en die zijn ego•sme uitschakelt en die zodoende actief meewerkt met de Kracht die hij aanroept door de Moederverering. Anders is het een schijnheilige verering. Met één deel zal hij dan de Moeder vereren en met een ander deel zal hij ingaan tegen zijn goddelijk werk.

Een echte zoeker en vereerder van de Goddelijke Moeder moet altijd zijn vichaara (onderzoek), viveka (onderscheidingsvermogen) en vairaagya (onthechting) gebruiken met een vastbesloten en standvastige geest. De toepassing van deze hogere krachten, die de lagere krachten volledig kunnen uitschakelen en vernietigen, vormt de echte eredienst van de Goddelijke Moeder. De spirituele oefeningen van de zoeker om de onzuiverheden uit zijn geest en hart te verdrijven en om zijn egoïsme, gehechtheden en alle aspecten van zijn lagere menselijke persoonlijkheid te verbranden, vormen de echte eredienst van Kaalie of Doergaa. Het is niet louter de uiterlijke verering van deze angstaanjagende vorm, maar het doen met hart en ziel van zijn eigen saadhanaa met intense oprechtheid, met zijn gehele wezen, dat de echte eredienst van de Moeder is. Dat één gedeelte niet samenwerkt met een ander gedeelte is niet de goede saadhanaa. De integrale persoonlijkheid moet de saadhanaa doen. Dat is de echte eredienst van Moeder Kaalie.

In elke zoeker, in iedereen die een spiritueel leven wil leiden, is deze verering van Moeder Kaalie een proces dat onophoudelijk doorgaat en dat met vastberadenheid tegenstand biedt aan de verlangens en gehechtheden die proberen hem gebonden te houden aan zijn lager bestaan. Hij zal succesvol zijn in de mate waarin hij er elke dag in slaagt de Goddelijke Moeder op een waarachtige wijze te vereren.

Laten wij bij deze gelegenheid van de uiterlijke verering van de Goddelijke Moeder tijdens Navaraatri (negen nachten) er telkens weer bij stilstaan dat de waarachtige eredienst van de Moeder een innerlijke samenwerking is met de goedwillige kracht van de goddelijke Shakti (energie) in haar opbreekwerk aan de onzuivere persoonlijkheid en in haar opzet ons een schitterende goddelijke persoonlijkheid te geven. Laten wij er telkens weer bij stilstaan dat het de waarachtige Moederverering, onze innerlijke samenwerking en onze innerlijke trouw aan de Doergaa Shakti is, die ons ego•sme, onze menselijke zwakheden, tekortkomingen en begrenzingen zal breken, zodat ons pad van goddelijke leven en spiritueel bewustzijn gebaseerd is op een veld dat aldus werd gezuiverd.